Verschil tussen mentorschap, bewindvoering en curatele.

Mentorschap, bewindvoering en curatele zijn maatregelen voor mensen die onvoldoende voor zichzelf kunnen zorgen. Deze functionarissen worden ook wettelijk vertegenwoordigers genoemd.
De maatregelen zijn alleen mogelijk bij meerderjarigen. Totdat iemand achttien jaar is, zorgen de ouders of voogd voor de belangen van minderjarigen. De maatregelen kunnen wel al worden aangevraagd, voordat iemand meerderjarig is. Ze gaan dan in op het moment dat die persoon meerderjarig wordt.
Als u zich afvraagt welke maatregel moet worden genomen, moet u precies nagaan waar voor u de maatregel wilt aan vragen. Er is een groot verschil tussen de drie maatregelen.

Een mentor behartigt als wettelijk vertegenwoordiger de belangen van de betrokkene op het gebied van verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding. Mentorschap is bedoeld voor mensen die hun persoonlijke belangen (belangen die niet over geld en goed gaan) niet meer kunnen behartigen. Het kan gaan om mensen met dementie, verstandelijke handicap en psychiatrisch of comateuze patiënten. Een mentor neemt als wettelijk vertegenwoordiger (zoveel mogelijk) samen met de cliënt beslissingen over: alles wat betrekking heeft op verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding; keuze van woonplek, werk- en/of dagbesteding; en voert namens de cliënt overleg en evaluatie gesprekken met zorgaanbieders, hulpverleners, behandelaars en eventueel bewindvoerder.
De bewindvoerder behartigt de belangen van de betrokkene op het gebied van financiën en bezittingen en houdt de boekhouding bij. De bewindvoerder behartigt iemands financiële belangen. De hoofdtaak van de bewindvoerder is het beheren van alles wat onderbewind is gesteld. Dat wil zeggen, dat hij er voor moet zorgen dat alles wat onder bewind is gesteld in stand blijft en goed wordt geëxploiteerd. Bovendien moet hij er de administratie over voeren. Ook het regelen van de financiële huishouding van de betrokkene. Hieronder valt bijvoorbeeld belastingaangifte doen, maar ook het aanvragen van (bijzondere) bijstand, huurtoeslag of een persoonsgebonden budget (PGB). Ook moet de bewindvoerder ervoor zorgen dat de inkomsten van degene voor wie het bewind geldt in de eerste plaats worden gebruikt voor zijn verzorging. Wanneer de betrokkene wil beschikken – zoals de wet dat noemt – over iets dat onder bewind is gesteld, moet hij de medewerking hebben van de bewindvoerder.
Curatele is qua wettelijke vertegenwoordiging de zwaarste beschermingsmaatregel die in het Nederlandse recht bestaat. Iemand die onder curatele staat is niet langer handelingsbekwaam. De rechter mag niet verder ingrijpen in de autonomie van burgers dan noodzakelijk is. Als een lichtere beschermingsmaatregel voldoende is, moet daarvoor worden gekozen. Curatele moet niet langer duren dan nodig is. De curator moet daarom de kantonrechter meteen informeren op het moment dat de maatregel kan worden opgeheven of wanneer deze kan worden omgezet naar beschermingsbewind en/of mentorschap. Curatele gaat het verst. Iemand die onder curatele is gesteld wordt handelingsonbekwaam en mag dus over bijna niets meer zelfstandig beslissen. De curator is de wettelijk vertegenwoordiger van de onder curatele gestelde, treedt voor hem op en behartigt de financiële en andere belangen van de onder curatele gestelde. Voor praktisch elke handeling en beslissing moet de curator toestemming geven. Is iemand onder curatele gesteld, dan verliest die persoon immers zijn handelingsbekwaamheid. Bij een bewind of een mentorschap blijft de persoon om wie het gaat handelingsbekwaam.

Mentorschap gaat prima samen met het aanstellen van bewindvoering. Mentorschap gaat niet samen met het aanstellen van een curator.
Wij geloven dat het verstandig is om te kiezen voor twee verschillende instanties als het gaat om mentorschap en bewindvoering. Dit geeft meer garantie op onafhankelijkheid en wederzijdse kwaliteitscontrole.